Εφαρμοσμένη Φυσιολογία στο Τρίαθλο: H βαρύτητα των αθλημάτων στο τελικό αποτέλεσμα
Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης
H βαρύτητα των αθλημάτων (κολύμβησης, ποδηλασίας και τρεξίματος) στο τελικό αποτέλεσμα ενός τριάθλου ολυμπιακής απόστασης με drafting.
Ποιο άθλημα είναι πιο σημαντικό σε έναν αγώνα τριάθλου; Εχουν και τα τρία αθλήματα την ίδια βαρύτητα;
Oι Frohlich et al. (2008) αναφέρουν σχετικά: «Ο ιδανικός τριαθλητής θα ήταν αυτός που κολυμπάει, ποδηλατεί και τρέχει πιο γρήγορα από τους άλλους αθλητές και χρειάζεται λιγότερο χρόνο στις αλλαγές/ μεταβάσεις από το ένα άθλημα στο άλλο. Όμως, ένας τέτοιος αθλητής είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί και να δημιουργηθεί καθώς ο κάθε αθλητής έχει τα δικά του δυνατά και αδύνατα σημεία, αλλά οι περισσότεροι αθλητές είναι ανταγωνιστικοί σε διεθνές επίπεδο σε καθένα από τα αθλήματα»
Οι ερευνητές μελετούν στατιστικά αποτελέσματα παγκοσμίων πρωταθλημάτων και προσπαθούν να βρουν στατιστικές σημαντικές σχέσεις μεταξύ της κατάταξης στα τρία αθλήματα και στην ολική/ τελική κατάταξη.
H εισαγωγή τoυ drafting στην ποδηλασία στην ολυμπιακή απόσταση άλλαξε τα προπονητικά και φυσιολογικά δεδομένα δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στην κολύμβηση. Για ορισμένους ερευνητές η κολύμβηση απέκτησε πολύ μεγαλύτερη σημασία : «Όσοι δεν είχαν υψηλή απόδοση στην κολύμβηση, αναγκάζονται να προσπαθήσουν περισσότερο στην ποδηλασία και αυτό είχε σημαντική επίπτωση λόγω κόπωσης στο τρέξιμο» (Vleck et al., 2006).
Για κάποιους άλλους ερευνητές το τρέξιμο έχει την μεγαλύτερη σημασία : «Η κατάταξη στο τρέξιμο έχει την μεγαλύτερη συσχέτιση με το τελικό αποτέλεσμα και κατάταξη, ενώ αυτό δεν ισχύει για την ποδηλασία και το τρέξιμο… Η απόδοση στο τρέξιμο είναι το πιο σημαντικό κριτήριο για την ολική επιτυχία στο Ολυμπιακό τρίαθλο από ότι η απόδοση στην κολύμβηση ή την ποδηλασία. Αυτό συνεπάγεται ότι μία ατομική αδυναμία στην απόδοση στην κολύμβηση ή την ποδηλασία μπορεί να υπερ-αντισταθμιστεί από απόδοση στο τρέξιμο πάνω από το μέτριο. » (Frohlich et al, 2008).
Οι ίδιοι συγγραφείς στα πρακτικά συμπεράσματά τους αναφέρουν : «Όταν σχεδιάζουμε και αξιολογούμε προπονητικά προγράμματα Ολυμπιακής Απόστασης η έμφαση θα πρέπει να δίνεται στην προπόνηση του τρεξίματος. Αγωνιστικοί χρόνοι κάτω από 29:30 ή τουλάχιστον κάτω από 30:00 λεπτά πρέπει να πραγματοποιηθούν για να κερδίσει κάποιος ή να είναι ανάμεσα στις πρώτες θέσεις όπου οι πρώτοι τρέχουν τα τελευταία μέτρα του αγώνα σε λιγότερο από 2’50” (αυτό προκύπτει από προφορική επικοινωνία των συγγραφέων με τον επικεφαλή προπονητή της Εθνικής Ομάδας της Γερμανίας».
O χρυσός Ολυμπιονίκης των Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου και του Ρίο Jonathan Brownlee συμμερίζεται την παραπάνω άποψη και δηλώνει : «Το να κερδίζεις αγώνες Τριάθλου πρέπει να είσαι εξαιρετικός δρομέας. Μπορεί να είναι αυτονόητο αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Κοιτώντας τις επιδόσεις που κατάφεραν να κερδίσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες από το Σύδνεϋ που εντάχθηκε το άθλημα στο Ολυμπιακό πρόγραμμα παρατηρούμε τον Καναδό Simon Whitfield να πραγματοποιεί επίδοση 31 λεπτά για να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο. Στην Αθήνα κερδήθηκε το χρυσό με επίδοση 32 λεπτών ενώ πλέον χρειάζεται επίδοση κάτω από 30 λεπτά. Αυτά τα δύο επτά διαφοράς είναι πολύ μεγάλη διαφορά.» (Brownlee A. & J, 2014).
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ενώ είναι σωστή η τοποθέτηση του Βρεταννού πρωταθλητή και πραγματικά οι επιδόσεις στο τρέξιμο συνεχώς βελτιώνονται, έχει αμελήσει να λάβει υπόψιν ότι η δυσκολία της ποδηλατικής διαδρομής (π.χ. στην Αθήνα) είναι εκείνη που κάνει πιο αργούς τους χρόνους στο τρέξιμο, κάτι που φάνηκε και στο Ρίο όπου ο ίδιος ο Brownlee υποχρεώθηκε να τρέξει αργά – για τα δικά του δεδομένα- σημειώντας μόλις 31:49 στα 10χλμ.
Βιβλιογραφία
- Brownlee Alistair & Jonathan, Swim Bike Run Our triathlon Story, Penguin Books
- Frohlich M, Klein M, Pieter A, Emrich E, Griessing. Consequenses of the three disciplines on the overall result in Olympic distance triathlon. International Journal of Sports Science and Engineering. Vol02 (2008) No.04, pp204-210
- Vleck VE, Burgi A, Bentely DJ. The consequences of swim, cycle, run and performance on overall result in elite Olympic distance triathlon. International Journal of Sports Medecine 2006; 27(1):43-8
Σύντομο Βιοοφικό Συντάκτη
O Γιάννης Ψαρέλης γεννήθηκε το 1969 στην Αθήνα. Από το 1978 ασχολείται με τον αθλητισμό. Είναι αναγνωρισμένος προπονητής τριάθλου από την Ironman και Level 3 προπονητής τριάθλου από την εθνική Ομοσπονδία της Νεας Ζηλανδίας (με το καλύτερο σύστημα διαβίου εκπαίδευσης προπονητών), πιστοποιημένος δάσκαλος κολύμβησης (Teacher ID: 15843) από τον Σύνδεσμο Προπονητών Κολύμβησης της Αυστραλίας καθώς και Αργυρού Επιπέδου Διεθνής προπονητής από τον ίδιο σύνδεσμο (ASCTA International Silver :0534). Επίσης, είναι πιστοποιημένος προπονητής κολύμβησης από τον Σύνδεσμο Προπονητών κολύμβησης των ΗΠΑ επιπέδου 4:5 (ASCA Level 4:5). Συνολικά έχει συμμετάσχει σε περισσότερους από 200 αγώνες τριάθλου και multistports και σε περισσότερους από 150 αγώνες τρεξίματος εκτός σταδίου. Έχει διατελέσει μέλος της Ολομέλειας της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Διοικητικός Διευθυντής στην Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία, Γενικός Γραμματέας στην Ελληνική Ομοσπονδία Τριάθλου, Διευθυντής Αθλήματος στην ΟΕΟΑ Αθήνα 2004 κ.λπ. Έχει επίσης εμπνευστεί και διατελέσει Αθλητικός Διευθυντής του Κέντρου Υψηλού Αθλητισμού (Sports Excellence).
Σπουδές: Χημεία (ΕΚΠΑ), ΜΒΑ (ΟΠΑ), Μεταπτυχιακό στην Αθλητική Διοίκηση (MSc,Lyon 1), το Μάρκετινγκ και την Επικοινωνία ( από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο ΑθηνώνMSc). Πρόσφατα, είναι στη διαδικασία ολοκλήρωσης Μεταπτυχιακού πάνω στην Μεγιστοποίηση της Αθλητικής Απόδοσης και την Προπονητική (ΔΠΘ). Σήμερα, είναι υποψήφιος Διδάκτωρ στο ΔΠΘ με αντικείμενο την εφαρμοσμένη Φυσιολογία στα αθλήματα αντοχής.
