Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης. Προπονητική ομάδα Smart sport & Συντακτική ομάδα TriathlonWorld/ Triathlonmag & CyclingWorld (email : info@triathlonworld.gr) Ενα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν οι αθλητές αντοχής και ειδικότερα οι τριαθλητές που ετοιμάζονται να τρέξουν ένα Ironman είναι ότι προπονούνται αγνοώντας βασικές προπονητικές αρχές & γνώσεις, τις οποίες θα έπρεπε να τους τις είχε μεταδώσει ο προπονητής τους.
Μία από αυτές τις αρχές είναι και η αρχή της μειωμένης απόδοσης. Οι αθλητές που θέλουν να τρέξουν ένα Ironman πολλές φορές βγαίνουν από την πόρτα τους κι επαναλαμβάνουν τις προπονήσεις τους καθώς νομίζουν ότι το πιο σημαντικό είναι να «μαζέψουν» χιλιόμετρα. Εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Ας δούμε όμως τί λέει αυτή η αρχή που αναφέραμε.
Η αρχή της μειωμένης απόδοσης (diminishing return) έχει ξεκινήσει ως όρος στα οικονομικά και ουσιαστικά έχει μεταφερθεί με λίγο διαφορετικό τρόπο στην προπονητική. Ας υποθέσουμε ότι ένας αθλητής κάνει ένα brick κάθε Σάββατο. Κάνει 4 ώρες ποδήλατο και μία ώρα τρέξιμο. Την πρώτη φορά που θα το κάνει ο οργανισμός θα πάει σε μία νέα κατάσταση ισορροπίας, δηλαδή ο οργανισμός θα κάνει κάποιες προσαρμογές. Την δεύτερη φορά που θα το κάνει η προσαρμογή θα είναι μικρότερη καθώς το προπονητικό ερέθισμα θα είναι μικρότερο. Την Τρίτη φορά ακόμα μικρότερο …. Ναι αλλά ο αντίλογος είναι ότι συνήθως οι προπονητές βάζουν στον υπολογιστή τους ένα αλγόριθμο – εφαρμόζωντας την αρχή της προοδευτικής επιβάρυνσης- και κάθε εβδομάδα έχουν μία αύξηση στις ώρες και τα χιλιόμετρα.
Αυτό θεωρητικά είναι σωστό αλλά δεν είναι δύσκολο να συνηδειτοποιήσει κάποιος ότι αυτό γίνεται για να είναι καλυμένοι οι προπονητές και να καλύψουν την αδυναμία που προκύπτει από το γεγονός ότι δεν παρακολουθούν τους αθλητές τους. Ακόμα και τότε έχουμε το ίδιο φαίνομενο.
Προσωπικά προτιμώ να αναλαμβάνω αθλητές που γνωρίζω καλά και να ξέρω τι προπονητικό ερέθισμα πρέπει να τους βάζω ώστε να μην πέσουν στην παγίδα της «μειωμένης απόδοσης» ακόμα και με αύξηση των χιλιομέτρων με την επανάληψη των ίδιων χιλιομέτρων. Σε πολλές περιπτώσεις οι αθλητές που προπονώ μαθαίνουν την προπόνησή τους πριν ξεκινήσουν το ζέσταμα και σε πάρα πολλές περιπτώσεις αλλάζουμε το αρχικό πλάνο όταν δούμε ότι δεν μπορούμε να διατηρήσουμε υψηλό προπονητικό ερέθισμα.
Η προπονητική σε καμία περίπτωση δεν είναι μόνο μία αρχή – αρχή της προοδευτικής επιβάρυνσης- και δεν μπορεί να είναι επιτυχημένη εάν δεν γνωρίζουμε πολύ καλά τον αθλητή μας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι και οι καλύτερες και πιο επιτυχημένες προπονητικές συνεργασίες προκύπτουν από μακροχρόνιες σχέσεις αθλητή προπονητή.π.χ. η επιτυχία του Γιαννιώτη και η συνεχής του εξέλιξη οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό ότι έχει τον ίδιο προπονητή επί χρόνια και ο οποίος γνωρίζει τι είδους προπόνηση χρειάζεται ο αθλητής του για να έχει τις πιο γρήγορες και πιο έντονες προσαρμογές.
