Ironman New Zeeland (5/6/2023) Race Report – Αντρέας Γκίκας & Νατάσα Θάνου
Κάπως έτσι ξεκινησε…
Ήταν 15/11/19 και η Νατάσα μου έστειλε ένα μήνυμα παρότρυνσης για να ασχοληθώ με κάτι εκτός από το τρέξιμο. Mέχρι τότε είχα τρέξει 7 Μαραθωνίους και καμία 50αρια ημι-μαραθωνίους και λοιπούς αγώνες δρόμου και βουνού. Είχα ξεκινήσει να βαριέμαι με το τρέξιμο..
Το μήνυμά της είχε έναν τερματισμό Ironman και την λέξη… “Μπορείς;;;”
Κάπως έτσι επανήλθε στην επιφάνεια η ενασχόλησή μου με τα ποδήλατα (παλαιός αγωνιστικός ποδηλάτης).
Έτσι συνέχισε….
Ξεκινώντας την ενασχόληση με το τρίαθλο και βάζοντας κάποια στιγμή σημαντικούς στόχους, δήλωσα μέρος στον αγώνα Ironman στη Νέα Ζηλανδία 2021.
Τον Νοέμβριο 21 όμως με πολύ λίγη πίεση ξεκίνησε και η Νατάσα το τρίαθλο και κάποια στιγμή δήλωσε κι εκείνη συμμετοχή για τον ίδιο αγώνα.
Από τότε και λόγο του Covid τελικά η συμμετοχή μετατέθηκε για τον Μάρτιο 23.
Έτσι τελείωσε….
Χρειάστηκαν 36 ώρες για να φτάσουμε από την Ελλάδα στο Auckland και άλλες 10 ώρες για να φτάσουμε στο Taupo με το τροχόσπιτο που είχαμε νοικιάσει όλη η αποστολή. Η αποστολή ήταν ο Ανδρέας, η Νατάσα, ο Σπύρος (ο 5 χρονος γιός μας) και η Αθηνά (η γενναία αδερφή μου).
Κολύμβηση – Ο αγώνας ξεκίνησε ιδανικά.
Κάναμε όλο το ζέσταμα πριν το κολύμπι όπως ήταν το πλάνο μας.
Η – τεράστια – λίμνη Taupo έχει πεντακάθαρα νερά με πολύ μεγάλη διαύγεια. Μπορείς να δεις ξεκάθαρα τον βυθό. η θερμοκρασία του νερού την ώρα του αγώνα 19,7. Τέλεια!
Πρώτη κανονιά, φεύγουν οι elite. δεύτερη κανονιά… φεύγουμε εμείς!
1108 τριαθλητές με διάφορά χρωματιστά σκουφάκια ξεκινήσαμε ταυτόχρονα να καλύψουμε τα δύσκολα 3800μ της ορθογωνικής διαδρομής μίας στροφής. τα πρώτα 500 μέτρα, πολύ εύκολα στην αίσθηση, πολύ δύσκολα στην κολύμβηση, πάρα πολλά άτομα να κολυμπάμε ταυτόχρονα προς μια κατεύθυνση και να χτυπάμε ό ένας στον άλλον με κάθε τρόπο και προς κάθε κατεύθυνση.
Κλείνω τα μάτια, ακούω τον Γιάννη, “Αντρέα.. στην υπερβολή.. άπλωσε… άπλωσε” και κάπως έτσι περνάμε πολλούς.. πάρα πολλούς. κάθε 10 χεριές βλέπουμε που πάμε. στρίβουμε στην τελευταία σημαδούρα… τελείωσαν τα 3800μ. αίσθηση Τέλεια! Κόπωση, Μηδέν.
ΤΖ1 – Ελαφρύ τρέξιμο μέχρι το transistion zone
Σε αντίθεση με άλλους αγώνες μόλις φτάνεις στο σημείο έχει νερό και διατροφή αν θες, αμέσως μετά σου δίνουν στο χέρι την τσάντα σου και μπαίνεις σε σκηνή να αλλάξεις. Φοράμε τα ποδηλατικά μας ρούχα άνετα (το περίεργο ήταν πως στον αντρικό χώρο υπήρχαν γυναίκες εθελόντριες – χαράς το κουράγιο τους).
Ποδηλασία
Το ποδήλατο ξεκίνησε κατευθείαν με μεγάλη ανηφόρα για 10 χλμ. ξεκινάω και περνάω κόσμο.
Κάθε έναν που περνάω μετράω -1 κάθε ένας που με περνάει +1.
Η ανηφόρα τελειώνει, τώρα οι ταχύτητες μεγαλώνουν. -12.
Συνεχίζουμε και πατάμε φτάνουμε κοντά στην αναστροφή της Reporoa. Τα χιλιόμετρα φεύγουν γρήγορα έχοντας στον ορίζοντα βουνοκορφές.
Φτάνουμε στο 60ο χλμ όπου η διαδρομή γίνεται απότομα ανηφορική. Ο αέρας που μέχρι τώρα ήταν ευνοϊκός τώρα δουλεύει εναντίον μας. Η φορά του είναι ακριβώς καταπάνω μας. οι ταχύτητες μικραίνουν. -11.
Κάποια πινακίδα γράφει.. “its only a hill… get over it”. -2.
Φτάνουμε στο Taupo και έχουμε να το ξανακάνουμε τον κύκλο. ξεκινάμε χωρίς άγχος και δυσκολία. -1.
Φτάνουμε στην αναστροφή του Reporoa για άλλη μια φορά. -10.
Αυτή τη φορά οι ανηφόρες τελειώνουν πιο εύκολά – μάλλον ξέραμε τι μας περιμένει. φτάνουμε στο Taupo, -14.
ΤΖ2
Μόλις φτάνουμε στο transition εθελοντές μας παίρνουν το ποδήλατο από τα χέρια και μας δίνουν την τσάντα του τρεξίματος.
Τρέξιμο
Η διαδρομή του τρεξίματος κυκλική 10,5 χλμ με rolling διάθεση.
Ο κόσμος φανταστικός, προσπαθούσε να σε βοηθήσει όσο περισσότερο μπορούσε. κάποιοι έτρεχαν δίπλα σου για όσο μπορούσαν. ήταν μεγάλη βοήθεια αυτό. κανένας δεν πάει αργά. όλοι είναι δρομείς σε έναν αγώνα που αγαπά όλη η πόλη. και το νιώθεις αυτό. δεν ακούς πουθενά παραφωνίες.
Τελειώνει ο πρώτος κύκλος, βάζεις ένα βραχιολάκι στο χέρι. σε άλλα 3 βραχιολάκια θα έχω τελειώσει.
Κάθε στροφή ξεκινά με κατηφόρα 2500μ. ωραία είναι, περνά από το κέντρο της πόλης και ακολουθεί την Λίμνη.
Κάθε 2,500 μέτρα έχει σταθμό ανεφοδιασμού. σε αυτή την στροφή έγινε αισθητή η έλλειψη σε αλάτι για πρώτη φορά. μέχρι τώρα, τόσο στο κολύμπι, όσο και στο ποδήλατο η τροφοδοσία μας έχει πάει οπως το πλάνο μας.
Το μάτι μου πέφτει σε ένα πλαστικό ποτηράκι στον σταθμό ανεφοδιασμού που μέσα έχει Τσιπς! Τολμώ να το δοκιμάσω. Εξαιρετικό! άμεση η αίσθηση στο στόμα.
Ένα ακόμη βραχιολάκι στο χέρι. το 50% του τρεξίματος τελείωσε.
Όχι δεν είναι ημι-μαραθώνιος, είναι το 50% του τρεξίματος (μετά απο 3800μ κολύμπι και 180χλμ ποδήλατο).
Η τρίτη στροφή είναι η δύσκολη. Κάθε αρνητική σκέψη είναι κάτω απο κάθε σου βήμα, πρίν από κάθε σου βήμα, πριν στρίψεις κάποια στροφή.
Κάποιος σκοντάφτει, πέφτει, ακούω να τρέχουν να τον περιποιηθούν.
Από τα 1108 άτομα που ξεκίνησαν μόλις 700+ τερμάτισαν. σε όλο τον αγώνα είδα 3 ασθενοφόρα (2 στο ποδήλατο και 1 στο τρέξιμο).
Μια μέρα πριν τον αγώνα διάβασα ένα γράμμα ενός μαθητή δημοτικού της περιοχής προς κάποιον δρομέα, “στο τρέξιμο, εκεί που θα είναι όλα δύσκολα, think deep, σκέψου την προπόνησή σου” .
Μόνο αυτή η σκέψη υπάρχει. 3 βραχιολάκι στο χέρι. Μία ακόμη στροφή και τέλος.
Η τέταρτη στροφή είναι η εύκολη. προσέχω να μην χτυπήσω. τρώω τσιπς και πορτοκάλια σε κάθε σταθμό και προσέχω μην πάθω κράμπα. κάπου διαβάζω “The pain is just French for bread”. Φτάνω σε τελευταία 2000μ έχοντας ήδη το 4ο βραχιολακι στο χέρι.
Τερματισμός
Επιτέλους, αφήνω την Ελληνική σημαία να ανεμίζει από πάνω μου και τρέχω όσο πιο δυνατά μπορώ προς τον Τερματισμό. τελευταία αριστερά στροφή και αρχίζει το κόκκινο χαλί. Είναι ένα φανταστικό συναίσθημα. φτάνω προς την αψίδα. και τότε ακούγεται από τα ηχεία ‘You Are an Ironman”.
Σταματώ πριν την αψίδα και σηκώνω τη σημαία ψηλά και περνάω. είναι η στιγμή μας.
Από το 2019, μετά από ατελείωτες εξαντλητικές προπονήσεις και δυσκολίες φτάσαμε εδώ.
Επίλογος
Ναι, μπορώ. Ναι Μπορούμε.
Μπορούμε να θέλουμε να πετυχαίνουμε τα καλύτερα. Μπορούμε να θέλουμε να κυνηγάμε συνέχεια τα ιδανικά μας. Μπορούμε να θέλουμε να βελτιωνόμαστε.
Φυσικά και το ταξίδι δεν τελειώνει εδώ. Τώρα ξεκίνησε.
Γίναμε μέλη ενός κλειστού club ανθρώπων που έχουν καταφέρει να γίνουν Ironman. Τώρα θα το κάνουμε.. ourway.
…we’ll make them speak about us…
ΥΓ. Το ταξίδι αυτό δεν θα είχε ολοκληρωθεί αν δεν υπήρχε η Αθηνά να μας συμπαραστέκεται και ο προπονητής μας, Γιάννης Ψαρελης, να μας κατευθύνει.
