Στο τρέξιμο που ο αθλητής είναι υπό κόπωση στον αγώνα, ιδίως στις μεγάλες αποστάσεις ή ακόμα και όταν κάνει κομμάτια και έχει λάθος τεχνική – ή έστω το μη βέλτιστο κινητικό μοντέλο- του ζητούμε να εστιάσει εσωτερικά (internal & narrow focus) την προσοχή του και να έχει έντονη θετική αυτο-ομιλία. π.χ
Εκπνοή- “Εκπνέω βαθιά και διαφραγματικά”
Χαλάρωσε “Είμαι χαλαρός, είναι εύκολη προσπάιθεια, νιώθω υπέροχα”
Ψηλά “Τρέχω ψηλά και ανάλαφρα”
Μικρό βήμα “Ακουμπάει – Φεύγει – Ακουμπάει – Φεύγει…”
Σε μεγαλύτερες αποστάσεις όπου είναι μεγάλος η διάρκεια του δρομικού κομματιού και πρέπει να έχουμε ποσοστά συγκέντρωσης και παρακίνησης για μεγάλα χρονικά διαστήματα ζητείται από τον αθλητή το να έχει κωδικοποιημένες εκφράσεις που έχει δοκιμάσει στην προπόνηση και οι οποίες τον βοηθούν να εστιάσει στο τώρα, να σταματήσει να είναι ανυπόμονος για τον τερματισμό κ.λπ. :
