Hellenic Triathlon, The Early Days (1990-93): Αγγελική Χαμτζίδου
Αγγελική Χαμτζίδου : Αποκλειστική Συνέντευξη
Συνέντευξη στο Γιάννη Ψαρέλη.
Η Αγγελλική – ίσως άγνωστη στους νέους τριαθλητές ή τουλάχιστον σε αυτούς που ασχολούνται μετά το 2000 με το άθλημα- ήταν από τις πρώτες αθλήτριες που συστηματικά ασχολήθηκαν με το άθλημα.
Το 1991 όσοι ασχολούμασταν με το Τρίαθλο στην Αθήνα είχαμε ακούσει για μία κοπέλα που ασχολιόταν συστηματικά με το Τρίαθλο στη Λάρισα και η οποία είχε προοπτική να κάνει καλές επιδόσεις. Το Σεπτέμβριο του 1992 ήταν η πρώτη φορά που η Αγγελική συμμετείχε σε αγώνες στο Σχινιά, λαμβάνοντας την πρώτη θέση στην κατηγορία γυναικών.
Η Αγγελική βρίσκεται με την οικογένειά της στην Γιούτα των ΗΠΑ και από απόσταση καταφέραμε να επικοινωνήσουμε και να κάνουμε την παρακάτω πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Ελπίζουμε να ξαναδούμε σύντομα την Αγγελική σε κάποιοιν από τους αγώνες Τριάθλου.
Πότε ξεκίνησες την ενασχόληση σου με τον αθλητισμό και με ποια αθλήματα;
Ξεκίνησα κολύμπι στη Γερμανία όπου και μεγάλωσα και όταν επέστρεψα στην Ελλάδα προσπάθησα να ασχοληθώ με τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων. Λέω ότι ‘’προσπάθησα’ ’γιατί εκείνη την εποχή το ύψος μου (1.83) θεωρούνταν απαγορευτικό ακόμη και για τους άντρες για να γίνει κανείς δρομέας. Έτσι τα επόμενα χρόνια πέρασα από το άλμα εις ύψος, στο άλμα εις μήκος και ρίψεις. Κάπου στα 17 ο προπονητής Αντρέας Πασπαλιάρης μου πρότεινε να ξεκινήσω βάδην και επιτέλους μπήκα στο χώρο των μεγάλων αποστάσεων
Πότε ξεκίνησες το Τρίαθλο;
Ξεκίνησα το Τρίαθλο το 1990 και τότε ήταν ένα άθλημα σχεδόν άγνωστο στην Ελλάδα.
Τι θυμάσαι από εκείνη την εποχή, τις πρώτες μέρες του Τριάθλου;
Αυτό που μου άρεσε σε αυτό το άθλημα ήταν το κλίμα που επικρατούσε πριν και μετά τον αγώνα. Ήμασταν όλοι μια παρέα που είχαμε μοναδικό σκοπό να κάνουμε στην Ελλάδα γνωστό αυτό το άθλημα που τόσο αγαπήσαμε. Βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον η ακόμη και στην διοργάνωση προκειμένου να επιτευχτεί η σωστή διεξαγωγή του αγώνα. Έβγαιναν οι αγώνες με ένα πολύ απλό ποδήλατο, ένα μαγιό και ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια. Ακόμη αναρωτιέμαι πως κάναμε αυτές τις επιδόσεις.
Ποια ήταν η προετοιμασία σου για τους αγώνες τριάθλου;
Εκείνο που ήταν πρωτόγνωρο για εμένα ήταν η ποδηλασία και στην αρχή επικεντρώθηκα πιο πολύ σε αυτή. Ο προπονητής μου Κώστας Δαλαβίκας με βοήθησε μέσα σε λίγους μήνες να δω τρομερή βελτίωση. Συνήθως οι εβδομαδιαίες προπονήσεις μου ήταν 3 φορές ποδηλασία σταθερά και τα άλλα δύο αθλήματα 3 φορές και 2, εναλλάξ κάθε εβδομάδα. Υπήρχε ένας καλός προπονητικός σχεδιασμός, που όμως άλλαζε μετά από κάθε συμμετοχή μου σε αγώνες εξαιτίας των ελάχιστων προπονητικών γνώσεων που είχαμε τότε για το τρίαθλο. Για παράδειγμα την πρώτη φορά που πήρα μέρος σε αγώνες δυσκολεύτηκα πολύ να τρέξω μετά το ποδήλατο και έτσι βάλαμε στο πρόγραμμα και κάποιες προπονήσεις με τρέξιμο αμέσως μετά από ποδήλατο. Ή οι τεθλασμένες πορείες που ακλουθούσα στην κολύμβηση, μας οδήγησαν να εντάξουμε μέσα στην προπόνηση και κολύμβηση με το κεφάλι έξω από το νερό.
Που σε βρίσκει το σήμερα; Ασχολείσαι με τον Αθλητισμό;
Το σήμερα με βρίσκει με την οικογένεια μου στη Γιούτα των ΗΠΑ . Δεν έχω σταματήσει ποτέ να γυμνάζομαι καθώς είναι τρόπος ζωής για εμένα.
Ασχολείσαι πλέον με το Τρίαθλο και εάν όχι σου λείπει, σκέφτεσαι να ξεκινήσεις ξανά;
Τα τελευταία μόνο δυο χρόνια πήρα μέρος σε τρίαθλο σπριντ, που διοργανώθηκε στην Hill Air Force Base δηλαδή δεν ήταν κάποιος επίσημος αγώνας απλά ήθελα να δω αν μπορώ τουλάχιστον να το τερματίσω. Σκέφτομαι να ξεκινήσω πάλι όταν επιστρέψω στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι πάντα έχω την αίσθηση πως απλά έκανα ένα διάλειμμα! 30χρόνων!
Ευχαριστούμε για την τιμή που μας έκανες να μας παραχωρήσεις συνέντευξη.
Εγώ ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε.
