Συνέντευξη στον Γιάννη Ψαρέλη
Επιμέλεια Κειμένου : Ευτυχία Φιλαλήθη
Ο Jordan γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1980 στο Sleepy Hollow της Νέας Υόρκης (περίπου 60 χλμ βόρεια από την Νέα Υόρκη). Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό από πολύ νεαρή ηλικία παίζοντας ποδόσφαιρο, μπάσκετ, μπέιζμπολ και πολλά ακόμα αθλήματα. Κατά την διάρκεια του λυκείου ασχολήθηκε με το λακρός και το σκουός. Οταν πέρασε στο πανεπιστήμιο ασχολήθηκε με τα αθλήματα αντοχής οπότε και ανακάλυψε την κωπηλασία. Οταν τραυματίστηκε πρωτοασχολήθηκε με το τρίαθλο καθώς αναζητούσε μία αθλητική ενασχόληση ώστε να διατηρήσει την φυσική του κατάσταση ενώ απείχε από την προπόνηση του πληρώματός του. Μέχρι τώρα τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του είναι η νίκη στο Ironman στον Καναδά το 2009 και 2011, στο Ironman στην Αριζόνα το 2009, όπου και έκανε ρεκόρ διαδρομής τόσο συνολικά όσο και στο ποδήλατο. Πρόσφατα μάλιστα κέρδισε και το παγκόσμιο πρωτάθλημα μεγάλης απόστασης της ITU στον αγώνα του Las Vegas. Είναι παντρεμένος με την πρώην πρωταθλήτρια τριάθλου την Jill Savege με την οποία έχουν ένα παιδί τον Quentin Thomas Rapp, για τον οποίο ο Jordan είναι πολύ περήφανος.
Triathlon World: Οι αναγνώστες των τριαθλητικών περιοδικών λατρεύουν να διαβάζουν τα προπονητικά προγράμματα των τριαθλητών υψηλού επιπέδου. Μπορείτε να μας περιγράψετε μία τυπική εβδομάδα του Jordan Rapp στην περίοδο χτισίματος της αερόβιας βάσης; Πώς είναι μία τυπική εβδομάδα για εσάς στην περίοδο όπου κυριαρχούν υψηλές εντάσεις;
Jordan Rapp: Η προπονητική δομή των εβδομάδων μου είναι σχεδόν παρόμοια κατά την διάρκεια όλου του χρόνου. Προφανώς η εξειδίκευση διαφοροποιείται ώστε να προσαρμοσθεί στις ιδιαιτερότητες της κάθε διαδρομής. Π.χ. πριν από τον αγώνα Τριάθλου στο Abu Dhabi έδωσα βαρύτητα στα χιλιόμετρα στην ποδηλασία. Για τον αγώνα του Woldflower, που είναι πολύ δύσκολη διαδρομή, έκανα σύντομα κομμάτια σε υψηλότερη ένταση. Στο Leadman έδωσα πάλι έμφαση σε προπονήσεις μεγάλης διάρκειας και πολλά χιλιόμετρα στην ποδηλασία. Στον Καναδά έδωσα μεγάλη έμφαση στην ποδηλασία και στο τρέξιμο. Ετσι η προπόνηση είναι πάντοτε προσαρμοσμένη στις ανάγκες του κάθε αγώνα όμως πάντοτε δίνω πολύ μεγάλη έμφαση στον μακροπρόθεσμο στόχο. Οταν έτρεξα στον Καναδά στον αγώνα 70.3 δεν προσπάθησα να προσαρμοστώ στις ιδιαιτερότητες του αγώνα, δηλαδή δεν άλλαξα το πρόγραμμα προπόνησης μου. Ούτε πρόσθεσα περισσότερη ένταση που απαιτείται για ένα half ironman ούτε προσαρμόστηκα στις ανάγκες της συγκεκριμένης διαδρομής.
Για να σας δώσω περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την προπόνησή μου να σας πω ότι κάθε Δευτέρα και Παρασκευή είτε απλά μόνο κολυμπώ ή παίρνω τελείως ρεπό. Τις υπόλοιπες μέρες προπονούμαι και στα τρία αθλήματα. Είναι μεγάλες μέρες με πολύωρες προπονήσεις.
Triathlon World: Πώς μετράτε την ένταση της προπόνησής σας; Χρησιμοποείτε κάποιο GPS, βαττόμετρο ή παλμογράφο;
Jordan Rapp: Χρησιμοποιώ ένα GPS, ένα Quarq μετρητή βαττ στο ποδήλατο και το ρολόι τοίχου στην πισίνα.
Triathlon World: Ποιός είναι ο προπονητής σας και ποιά είναι η φιλοσοφία του;
Jordan Rapp: Ο προπονητής μου είναι ο Michael Kruger, ο οποίος είναι επικεφαλής προπονητής στην Δανική Ομοσπονδία Τριάθλου και προπονητής επίσης του Dirk Bockel, του Marty Jensen και του Jimmy Johnsen. Εχει επίσης προπονήσει τον Rasmus Henning στο δρόμο προς δύο ολυμπιακούς αγώνες καθώς και πολλές νίκες σε παγκόσμια κύπελλα. Επίσης ήταν προπονητής του Torbjorn Sindballe. Θεωρώ ότι η φιλοσοφία του είναι ότι πρέπει να προπονούμαστε σκληρά και να κερδίζουμε αγώνες. Σίγουρα αναγνωρίζει την ιδιαιτερότητα του κάθε αθλητή. Ο Martin και εγώ έχουμε πολλές ομοιότητες στον τρόπο προπόνησής μας. Ο Dirk και κάποιοι άλλοι φαίνεται ότι τα καταφέρνουν καλύτερα όταν χτίσουν μία μεγάλη αερόβια βάση και φορμαριστούν. Θέλει να προπονούμαστε με έξυπνο τρόπο αλλά επίσης θέλει να παίρνουμε κάποια προπονητικά ρίσκα. Τον αφήνω να λαμβάνει τις μεγάλες αποφάσεις και να μην ρωτάω πολύ συχνά «γιατί;». Νομίζω ότι η φιλοσοφία του μπορεί να συνοψισθεί στην συνομιλία που είχαμε μετά που ο Andreas Raelert έκανε το 7:41 «Γιατί δεν μπορείς να πας πιο γρήγορα;», μου είπε.
Triathlon World: Πιστεύετε ότι ένας προπονητής είναι αρκετός ή απαιτείται ένας προπονητής σε κάθε άθλημα;
Jordan Rapp: Ενας προπονητής είναι η καλύτερη λύση. Θεωρώ ότι ένας προπονητής είναι πολύ καλύτερη λύση από τρεις προπονητές. Ενας προπονητής καταννοεί καλύτερα πως η κολύμβηση επηρεάζει την ποδηλασία, η οποία επηρεάζει το τρέξιμο και το οποίο επηρεάζει την κολύμβηση κ.λπ. Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να εξασφαλιστεί η επαρκής επικοινωνία μεταξύ των τριών προπονητών ώστε να γνωρίζει ο κάθε προπονητής το προπονητικό φορτίο των υπολοίπων αθλημάτων. Επιπρόσθετα ένας προπονητής κολύμβησης δεν έχει καμία ιδέα πως επιδρά το τρέξιμο στο σώμα και αντίστροφα.
TriathlonWorld: Τί κάνετε όσον αφορά την ανάρρωση/ αποκατάσταση από τις προπονήσεις;
Jordan Rapp: Αναλώνω πολύ χρόνο στον υπολογιστή μου! Ομως κυρίως εστιάζω στο να τρώω σωστά. Θεωρώ ότι η τροφή είναι το πιο σημαντικό πράγμα για την αποκατάσταση από τις προπονήσεις. Πρέπει να δίνουμε στο σώμα μας τα σωστά τρόφιμα ώστε να αναρρώσει. Τρώω τροφές χωρίς γλυτένη και προσπαθώ να κοιμάμαι το μεσημέρι (από 30 έως 90 λεπτά) στις περιόδους των μεγάλων προπονητικών φορτίων.
Triathlon World: Ποιά είναι η βάση της διατροφής σας;
Jordan Rapp: Ακολουθώ του κανόνες του Michael Pollan «Να τρώτε πραγματική τροφή. Οχι πολύ μεγάλη ποσότητα. Κυρίως φυτικές τροφές». Τρώω κρέας σε καθημερινή βάση κυρίως γιατί η πρωτείνη είναι πολύ σημαντική για έναν αθλητή. Φτιάχνω δείπνο κάθε βράδυ, χρησιμοποιώντας απλά και αγνά συστατικά όσο φυσικά αυτό είναι εφικτό. Επίσης πιστεύω ότι οι οργανικές τροφές είναι πολύ σημαντικές. Για την προπόνηση και τους αγώνες εμπιστεύομαι την First Endurance.
Triathlon World: Πόσο σας προσθέτει άγχος το γεγονός ότι ζείτε από το Τρίαθλο και αγωνίζεσθε κάτω από το άγχος ότι πρέπει να έχετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για να μπορείτε να ζήσετε;
Jordan Rapp: Ευτυχώς έχω χορηγούς οι οποίοι με στηρίζουν και οι οποίοι δεν συσχετίζουν την χορηγική μας σχέση με τις επιδόσεις μας στους αγώνες. Προφανώς είναι σημαντικό να πάω καλά στους αγώνες αλλά είμαι πολύ τυχερός που δεν είμαι στην κατάσταση που εάν δεν πάω καλά στους αγώνες η οικογενειά μου θα πεινάσει. Δεν θα επέτρεπα ποτέ κάτι τέτοιο. Εάν ήμουν μόνο εγώ δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Ομως από την στιγμή που παντρεύτηκα και κάναμε παιδί έπρεπε να εξασφαλίσω ότι δεν θα έχουμε οικονομικό πρόβλημα. Το ατύχημά μου το 2010 το επιβεβαίωσε. Οι Χορηγοί μου ο Dan Empfield του Slowtwitch.com για τον οποίο είχα εργαστεί με υποστήριξε σημαντικά και έτσι μπόρεσα να στηρίξω την οικογένειά μου ακόμα και όταν έχασα όλη την αγωνιστική σαιζόν.
Triathlon World: Εχουμε όλοι μας εντυπωσιαστεί από το κουράγιο σας να επιστρέψετε στο άθλημά μας και μάλιστα επιστρέψατε αγωνιζόμενος σε πολύ υψηλό επίπεδο. Το κάνατε να φαίνεται πολύ εύκολο αλλά σίγουρα δεν ήταν. Μπορείτε να μας πείτε τι είδους προσπάθειας, νοητικής και σωματικής, καταβάλατε ώστε να επιστρέψετε στην κορυφή;
Jordan Rapp: Νομίζω ότι δεν είχε να κάνει με εμένα. Είμαι σίγουρος ότι ήμουν πολύ μα πάρα πολύ τυχερός. Πολλοί παράγοντες θα μπορούσαν να επηρεάσουν σημαντικά την διάθεσή μου να αγωνιστώ ξανά. Π.χ. είχα μία βλάβη στο νεύρο μου στο αριστερό χέρι, το οποίο ευτυχώς δεν επηρεάζει το κολύμπι μου. Εχω μερίδιο σε αυτή την επάνοδο καθώς προπονήθηκα πολύ σκληρά όμως σε μεγάλο βαθμό ήταν τύχη. Χρησιμοποίησα τις συμβουλές ανθρώπων οι οποίοι είχαν επιστρέψει στην αγωνιστική δράση ύστερα από τραυματισμό. Αλλά δεν γνωρίζω ποιό είναι το μυστικό, δηλαδή η δίαιτα, οι ασκήσεις στο γυμναστήριο, η υπομονή μου ή απλά τύχη. Θεωρώ ότι ήταν συνδυασμός όλων των παραπάνω. Πάνω από όλα πίστεψα ότι είναι εφικτό και κυρίως αυτό ήταν το πιο σημαντικό. Ηθελα να ξαναγυρίσω στην ενεργό δράση και να αγωνιστώ στο υψηλότερο επίπεδο και ένοιωθα ότι αυτό είναι εφικτό. Οπως άλλωστε και ο προπονητής μου. Το ίδιο και η συζυγός μου. Και αυτό ήταν καθοριστικό. Δεν άφησα ποτέ κανένα να πει «δεν μπορείς να το κάνεις αυτό». Ολοι έλεγαν «Μπορείς να το κάνεις».
TriathlonWorld: Κάποιοι θεωρούν ότι μπορείτε να κερδίσετε την Χαβάη. Τί πραγματικά εσείς πιστεύετε; Ποιά είναι τα σχέδιά σας για το 2012;
Jordan Rapp: Το να σχεδιάζω την αγωνιστική μου χρονιά είναι κάτι πολύ δύσκολο. Υπάρχουν πολλοί αγώνες για να τρέξει κανείς. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα τρέξω στην Χαβάη. Θα υπερασπιστώ τον τίτλο μου στον Καναδά στον επετειακό αγώνα των 30 ετών, καθώς το μέρος διεξαγωγής του αγώνα είναι η γενέτειρά μου όπου έκανα την πρώτη μεγάλη μου νίκη. Επίσης θέλω να τρέξω τους αγώνες του Rev3 κυρίως στο Oregon και το Connecticut. Επίσης θέλω να πάω στην Ευρώπη και να τρέξω αγώνες της σειράς challenge. O προπονητής μου είναι από την Δανία και έτσι ο αγώνας της Κοπενγχάγης είναι ιδανικός. Επίσης ο αγώνας του Roth είναι αγώνας σύμβολο. Και ο πιο προκλητικός αγώνας για εμένα είναι ο αγώνας Norseman στην Νορβηγία. Αυτό είναι στην κορυφή της λίστας μου. Υπάρχουν πολλοί σημαντικοί αγώνες και κάνω από τώρα τον προγραμματισμό για πολλά χρόνια μετά.
Triathlon World: Μπορείτε να δώσετε μερικές συμβουλές στους αναγνώστες μας, οι οποίες θα τους βοηθήσουν να κάνουν ατομικό ρεκόρ στο Ironman;
Jordan Rapp: Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό είναι να είναι κάποιος απόλυτα ειλικρινής για τις δυνατότητές του. Να μην πιστεύει σε κάποιο θαύμα. Εάν κάποιος θέλει να σπάσει το φράγμα των 10 ωρών πρέπει να επικεντρωθεί σε αυτό τον χρόνο. Μην προπονείστε για να πάτε σε 10:30 και ύστερα να ελπίζετε ότι θα γίνει θαύμα. Το ποδήλατο είναι το δυσκολότερο αναφορικά με προβλέψεις καθώς εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες αλλά πιστεύω ότι στην κολύμβηση και το τρέξιμο μπορείτε να κάνετε πρόβλεψη με απόκλιση 5 λεπτών. Στο ποδήλατο εάν είναι καλά μετρημένη η διαδρομή μπορείτε να κάνετε αρκετά έγκυρες προβλέψεις. Αλλά πιστεύω ότι εάν κάνετε ρεαλιστικές προβλέψεις τόσο στην προπόνηση όσο και τους αγώνες αυτό είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να κάνετε ένα ατομικό ρεκόρ. Μην φοβηθείτε να ρισκάρετε. Την ημέρα του αγώνα να είστε έξυπνος και να βαδίζετε βάσει πλάνου κάνοντας ορθούς υπολογισμούς. Να κάνετε έξυπνες επιλογές. Το Ironman δεν είναι ένας αγώνας, είναι μία πολύ μεγάλη μέρα. Αυτό σημαίνει ότι πολλά πράγματα μπορούν να πάνε λάθος. Αλλά έχετε πολύ χρόνο για να τα διορθώσετε. Δείτε την Chrissie Wellington. Επαθε λάστιχο και παρ’ όλα αυτά κατάφερε να κερδίσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Δεν πανικοβλήθηκε. Ηξερε τι μπορεί να κάνει και πιστεύω ότι αυτό είναι το κλειδί στο να κάνετε ατομικό ρεκόρ. Να ξέρετε τι μπορείτε να κάνετε.
